من ی تجربه ی سختی شدم که ازش عبور نکردم که باعث شده از لحاظ روابط اجتماعی پایین بیام، حس میکنم توجه زیادی میخوام و کمبود محبت دارم.
خیلی حساسم و استرس و اضطراب دارم، توقع زیادی از اطرافیانم دارم که بهم توجه کنن و قاعدتا اونا زندگی ای دارن با مشکلات خودشون نمیتونن اون توجه زیادی که من میخوام رو بهم بدن. دوست ندارم از این کمبودها سمت پسر برم چون آسیب پذیرم و صدمه هم بیشتره.
و الان فقط اینا رو میدونم.
نکته ای ، دوره ای، کتابی چیزی که کمک کنه از این مرحله بگذرم رو معرفی کنید یا بگید چجوری گذشتید.
میشه منو هم لایک کنی؟
من یه مشاور خوب میشناسم اگر میخوای شمارشو بهت بدم مشاوره تلفنی هم داره
ببین فقط میتونم بگم زمان میتونه هم برات ی قاتل باشه هم ادم خوب مهم اینه تو ازش چچوری استفاده کنی ببین ارزش داره زندگیتو برای اینجور مسائل بزاری قطعا نه من خودم یکیو خیلی دوست داشتم و رفت ولی خوب ارزش ناراحت کردن منو نداشت بنابراین بعد ۱ ماه به خودم اومدم
منم همچین ضربه ای خوردم، چیزی جز ی سری حرف نبود ولی ضربه رو زد.
ولی کسایی مثل آنیلیش آشنا شدم باعث شد یکم به خودم بیام.
و درست گفتی من تبر گرفتم دستم تمام آدمهای دور و برم رو عاصی کردم. نمیخوام اینجور باشم
اگر که فک میکنی داری به اطرافیانت اسیب میزنی فقط ی بزگه بگیر دستت و بشین یبین چه کارای باعث اینکارت میشن و یک روزی رو معین کن مثلا ۲ ماه به خودت فرصت بده تا درستش کنی هر روزم به اون اشتباهاتی ک نوشتی نگاه کن
درست میگین.
یجا می‌نویسمش و حسی که گرفتم رو نقاشی میکنم بعد میچسبونمش به دیوار تا همیشه یادم بندازه.
اینطوری همه هم متوجه نمیشن هم خالیش میکنم تو نقاشی.
سعی هم میکنم از حس خوبم نقاشی کنم.
بهترین راه حل🥰🥰🥰
اگه فک میکنی روانپزشک میتونه بهت کمک کنه مراجعه کن
بعدم به خودت زمان بده
و اینکه طرف پسرا نرو اصلا میدونم نیاز داری ولی نکن
