من دنبال رشته غیر هنری نیستم، جواهرسازی یا طراحی لباس میخوام جایی کع مدرکش ارزش داشته باشه و شهر خراب شده خودم هیچکدومو نداره با تهرانم فقط دو ساعت فاصله داره ینی دور نیست ولی زیربار نرفتنشو نمیفهمم
من یه مشکل دیگه ام دارم اونم اینه که ازینکه جلو چشم درس بخونم بدم میاد، از بچگی خودم درسامو خوندم کسی کمکم نکرده ولی ازینکه یکی هی در اتاقو وا کنه بگه افرین داری درس میخونی یا برو درس بخون ازین جملات بدم میاد وقتی تنهام از بس کارام بر میام ولی وقتی جلو چشم خانوادمم از کاری که میکنم دست میکشم حتی بدم میاد کسی تشویقم کنه برا کاری که خودم دارم میکنم، نمیدونم متوجه میشین یا نه... ولی واقعا عزابه
دارم میگم نمیتونم برا کنکور مجبورم ترمیم سوابق کنم! منم یازدهم تو کرونا بودم و امتحانم نهایی نبوده الان بخوام نهایی بدم باید بشینم کل دروس تخصصی تجربی رو بخونم که اونم عقلانی نیس و هر شب دارم تو این خونه تحقیر میشنوم، بعد فک میکنی خانواده من هزینه میکنن که من باز بشینم درس بخونم کنکور بدم که شاید بشه دولتی قبول بشم؟
دیگه واقعا نمیدونم... من فقط میخواستم برام دعا کنین :(
انشالله که به ارزوت میرسی💜
خیلی سخته محدودبودن میفهمم چی میگی
خیلی خستم... خیلی نا امیدم...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز