خاکستریِ‌تو )

                  ″   5 ژانویه  ″

« هر روز یکی به امید پرستیدنت نفس میکشه.

پرستیدنیِ من... در پاریسِ کوچک ملاقاتت
خواهم کـرد، درست زمانی که ممکن است
باران ببارد یا نه، ممکن است سرد باشد یا گرم،
ممکن است ان لباس سبزت را به تن داشته
باشی یا هودی من را بر تنت.ملاقاتت خواهم
کرد،به زودی در آغوشم ان چنان فشارت
میدهم که صدای اعتراضت را بشنوم..
ان موقع در جلوی چشمانت..میبینی که چگونه
برای زیبایی و وجودت جان میدهم و چگونه
چشمانی که به من نگاه میکنند را میپرستم...
پس منتظر من بمان ماه من! من و تو هم را
ملاقاتت خواهیم کرد،شاید در اکتبر سال بعد . »

             ″    @ژنـــرال؛     : For you    

                 « 6 ژانویه »

آنگاه که وجـودِ تو به نفـس‌هایم زندگـی
بخشید و رنگـی دوباره به دنیـایِ تاریـکِ
قلبـم آمیخت، رقـصِ دستـانت میانِ
امـواجِ موهایِ نـم‌زده‌ام، جـانی تازه به مـنِ
مـرده بخشید. همچـون آفتابی در سپیـده‌دم
که با پرتـوهای‌ِطـلایی‌اش تاریکـی‌هایِ شـب را
می‌زداید و زندگـی را به گـل‌های‌ِپژمرده
بازمی‌گرداند. اکنون، حضـور تـو به مانند
بـارانی لطیف بر زمینِ خشـکِ قلبـم می‌بارد و
جوانـه هایِ‌عشـق را در دلِ مـن می‌کارد؛ تا
درختـی سرسبز از شـوق و امیـد در برابر
طـوفان‌هایِ زندگـی سبز شود.
هر بار که در آرامـشِ چشمـانـت گام برمی‌دارم،
احساس می‌کنم که نسیـمِ ملایمـی از عشـق در
اطرافم می‌پیچد. صدایِ تو، همچون موسیقیِ
دل‌نشینـی، در تاریکـیِ‌شـب به گوش می‌رسد و
به دلِ پژمرده‌ام مـوجی از شـادی و آرامـش را
هدیـه می‌کند.
اکنون، شـوقِ‌زندگی را در دلـم حس می‌کنم؛
چرا که تو، بـاران‌ِبهـاریِ زندگـی‌ِمنی.

          ‌‌            @ژنـــرال؛    : for you