نگفتم گذر پوست به دباغ خونه میفته 😏

خانوما خانواده شوهرم ده ساله هر بلایی که بگید سرم آوردن ، سر کوچکترین چیزا جنگ و دعوا راه مینداختن منم به زور رابطمو باهاشون کم کردم در حد اینکه سالی ماهی یه بار رفت و آمد میکنیم ، جاری کوچیکم وقتی که اومد مادرشوهرم جلو همه بهم گفت اون مثل تو نیست که درو به روی ما ببنده و نذاره بریم خونش اتفاقاً جلو چشم تو میریم خونش و خوش میگذرونیم ، شوهرمم رفتارش باهام عوض شد تو روم گفت تو مریضی تو نمیذاری کسی بیاد خونمون همش رفتار های زن داداششو میکوبید تو سرم ، گذشت و گذشت تا اینکه اون خانم یهو ۱۸۰ درجه تغییر کرد ، کسی که دم به دقیقه به مادرشوهرم زنگ میزد میگفت پاشو بیا اینجا برات غذا درست کردم یهو رفت از مادرشوهرم شکایت کرد و گفت این مسبب همه بدبختیای منه این باعث میشه من با شوهرم دعوا کنم ، حالا از وقتی که چهره واقعی اونو شناخته دم به دقیقه به من زنگ میزنه میگه بیا اینجا آش درست کردم بیا اینجا شله زرد درست کردم ، دیروز منو به زور کشوند اونجا به من میگه گوشیمو بگیر اسم خودتو بیار لیست اول تا بالاتر از همه باشه 😐😐😐 فکر کرده من با این کارا دلم صاف میشه ، هیچوقت یادم نمیره بخاطر اون شوهرم چقد منو تحقیر کرد چقد بهم توهین کرد ، دخترم هنوز چهل روزش نشده بود مادرشوهرم دعوا انداخت و شوهرم اومد لباسای دخترمو جمع کرد گفت میبرم بچه رو مامانم بزرگ کنه ، هیچوقت یادم نمیره چه عذابی کشیدم دست اینا ، حالا هم از هر ده تا زنگ دوتاشو جواب میدم ، آدم هیچوقت پل های پشت سرشو خراب نمیکنه چون گذر پوست به دباغ خونه میفته یه روزی