نمیدونم چرا هیچوقت از خودم راضی نیستم برا همه چی خودمو میترکوندم ، یه عالمه مهارت یاد گرفتم ،دانشگاه خوب درس خوندم همزمان دو تا شغل دارم ،
با تو دهه ی بیست سالگی زندگیمم و من از تمومه توان طول عمرم برای یادگیری مهارت های مختلف استفاده کردم ولی باز از خودم راضی نمیشم و همش خودمو با پنجاه ساله ها یا بیست ساله های سرمایه دار که ارث بهشون رسیده مقایسه میکنم و همش حس عقب موندن دارم
شما هم اینجورید؟