ی پسره آشنا شدیم دوست نشدیما اولش یکم ابراز علاقه کردیم ولی ب دوستی نرسید من عقلمو ب کار انداختم من ۲۴ سالمع اون ۲۵ سالشع من پرستارم اون روانشناس بیکار بعد من ۳۵ تا شیفت درماه میدم هیچ درکی از شغل من نداشت من انقدر اعصابم سرکار خورد میشه اصلا حوصله دراما ندارم اینا ب کنار ماشین هم نداشت شغل درست حسابی ام ک نداشت میخواست دوباره کنکور بده ما ی شکری خوردیم چون آدم خوبی بود بهش گفتیم ازش متقابلا خوشمون میاد امشب دیگع حقیقتو بهش گفتم
خوب کردی چنک اول به از صلح اخره
حقیقت چی بود ک بهش گفتی
نه عیب نداره همین موقه ها باید. فکرتو ب کار بندازی
باشه حالا مگه سمجه؟
اونچیزی رو که گفتی که ننوشتی که ؟؟؟
من عکسی نمیبینم
اپلود کن عکس نمیاد
ولی اگ کات کردی کار خیلی خوبی کردی
جای حساس تموم کردی خواهر جمله رو
.
اون چی گفت
خب؟
بعد گفت نه دوست معمولی باشیم و ...
گفتم حقیقتا من دوست ندارم از دوست پسرم حقوقم بیشتر باشه گفت تپش قلب گرفتم و فلان دخترا همه پولکی هستن کلی عذاب وجدان بهم داد.خب چرا دوست پسر دوستام مرتبه های بالای پرستاری باشم و ماشین داشته باشن و چند شیفت کار کنن و مرد زندگی باشم اونوقت من مگه مغز خر خوردم تو سن ۲۴ سالگی با همچین پسری اصلا دوست معمولی باشم.مگه بنگاه خیریه باز کردم ؟ منم دلم نمی‌خواد تو سگ سرما برم پیاده روی با ی پسری ک حتی عاشقشم نیستم صرفا خوشم اومده بود ازش.منو ب غلط کردن انداخته
عالی افرین خوشم اومد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز