درسکوت خودبی کس ترینم غرق شده ام دراندوه خودتنهاترینم به ظالمانه ترین شکل ممکن به بیراهه ترین راه پرت شده ام نه میل سخن گفتنم هست که مهری که سالهاست برلبانم خورده بازکنم نه میل دیدارنه میل تماشانه میل ریختن اشکی غمگسار،دراین میان تنهامیلم به یک چیزاست دیگرهیچ،میل به یک خاموشی ابدی ومحض یک آرام خوابیدن جاودانه بدون ذره ذره مردن برای لحظه پایان دهم به تمام ذره ذره مردنهایم شایدبه ظاهرغم انگیزباشدامابرای کسی که ذره ذره جسم وروحش به تاراج میرود، مرگ ،رسیدن به آرامش محض است وآن مرگی که درذهن من است به ساده ترین وسهل ترین حالت ممکن که در لحظه ای پایان دهم به این واهمه ی بی پایان نفس گیرکه اسمش رازندگی گذارده بودم نظرتونوراجع به متنی که نوشتم بگیدببخشیدخیلی انرژی منفی داشت🙏
👌🏻👌🏻
این دنیا قفس ماست
چقدر زیبا بود💔
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز