ارشد خودمو تو رشته های وزارت بهداشت گرفتم .اما بعد بارداری و زایمان نرفتم .چون پسرم وابسته بود جایی واینستاد.و تو بارداری هم از ترس کرونا توقف زدم
حالت خانمایی رو میبینم که چه قدر زرنگن و چه قدر جسور تو دوران کرونا کار کردن و الان مثل مرد کار میکنن با وجود بچه .میبینم چه قدر من تن پرورم .و زرنگ نیستم اصلا .
البته دیگه الان با سن من هم کار نیست. و خداروشکر مشکل مالی هم ندارم..
پس مشکلت چیه الان منی که تا دیپلم خوندم چی بگم
من آرزوم بود بتونم بعد از زایمان کارمو بزارم کنار و پیش بچم باشم....
چقدر آرزوهای آدما متفاوته
مگه چند سالته ک میگی نیس
عزیزم برو سر کار
تو از دل اون خانم ها خبر داری ؟
کار نیست کلا برای ما که جوونیم هم نیست💔
چندوقت پیش یه سخنرانی از جامعه شناس میدیدم میگفت اگر میخوای امید و شادی یه جامعرو نابود کنی احساس پوچ بودن به زن خانه دار بده،دقیقا کاری که جامعه ی ما داره میکنه
عزیز به چی تن پرور به چیزی که ممکن بود بهتون اسیب بزنه؟به بچه ای که وابسته بود؟مادرم مهندس بود من نوزاد رو میذاشت میرفت چون منم وابسته بود پیراهنش رو درمیارد میذاشت کنار چون تا میرفت گریه میکردم الان مامانم بازنشسته اس ولی دائم با یاداوری اونا بغضی میشه البته مادرم بهترینه شما الانو نبین و یادت باشه بچت مهمترینه برات چه ادمایی دیدم که بچهاشون ترکشون کردن چون مادرا جایی که نیاز بود نبودن
ما تو جامعه ای هستیم که یکسره به زن حس ناکافی بودن میده
اگه با فامیل ازدواج کنه میگن فامیلش نبود غریبه اینو نمیگرفت. با غریبه ازدواج کنه میگن این اگه خوب بود فامیلش میگرفتتش. اگه بره دانشگاه میگن اینو کسی نمیگره هی درس میخونه. ازدواج کنه میگن هدفی جز ازدواج نداره
لاغر باشه میگن ترکست. بلند باشه میگن درازه. باید عمل کنه. بجنگه. کار بیرون و خونه رو انجام بده. باید همیشه بدوئه شاید حس رضایت داشته باشن ازش
