کسی هست که روحتون رو لمس کنه

نه متاهلم اما تنها کسی که همه جوره قبولم داشته و همیشه حق به من داده و درکم کرده و از لحن صدام حالمو فهمیده فقط اون بوده 🥺🥺شوهرم هیچوقت منو مثل مادرم دوست نداشته باوجود اینکه زندگیمو ،جوونیمو به پاش گذاشتم،هیچوقت قدرمو ندونست

من هیچپقت سرزنش نشدم از مامانم 

نمیدونم شاید من نتونم جواب بدم چون ما عاشق هم نشدیم سنتی ازدواج کردیم ، اما خب بعد نامزدی اینا عاشقش شده بودم اما انگار مثلا عاشق ۲۰ ، ۳۰ درصد از کل روح و شخصیت اون آدم شده بودم چون کامل که نمیشناختمش ، و یه جورایی این تکلیف بود که به عهده من گذاشته شده بود که یا قراره طرف رو دوست داشته باشی یا یه عمر بدون دوست داشتن باهاش ازدواج کنی حالا نمیدونم تاثیر هورمون ها یا اون جوی که ایجاد شده بود یا چون واقعا مهربون بود عاشقش شدم ، بعدها هم تو زندگی دیدم چقد مهربون و خوبه و بیشتر دلبسته اش شدم 

ولی به نظر من ما آدم ها رو بخاطر خودشون دوس نداریم بخاطر منفعتی که برای ما دارن دوسشون داریم ، مثلا طرف چون با ما مهربونه دوسش داریم یا چون ما رو دوست داره دوسش داریم ، یا دوستامون چون یه وجه اشتراکی با ما دارن و هم ذات پنداری میکنیم دوستشون داریم ، کلا فک کنم نشده کسی رو که روحیات و اخلاقیاتش با ما فرق داره و کلا متفاوته رو دوست داشته باشیم 

به نظرم فلسفه دوست داشتن خیلی عمیقه آدما رو باید تو سختی ها سنجید 

حالا باز اینا نظر منه نمیدونم درسته یا غلط 

دقیقا 

دوست بودیم باهم نمیدونم ظرف مدت کمی به طرز عجیبی باهم عجین شده بودیم 

بعدا فهمیدم هر سه تاشون رگه هایی از اختلال شخصیت مرزی داشتن مرزیا کارشون همینه الکی شیفته یه آدمی میشن و فوق العاده بهش نزدیک میشن یهو بدون دلیل از همون آدم متنفر میشن و به بدترین شکل همون آدمو طرد میکنن و میرن سراغ سوژه بعدی شون

یعنی نشده یه اشتباه بکنی سرزنشت بکنه 

من هیچوقت هیچ دوستی تو زندگیم نداشتم چون مامانم از بچگی میگفت دوست بده دوست حتما یه جا بهت بدی میکنه دوست بابات رو از راه بدر کرد زندگی مون رو خراب کرد ، هروقت هم گفتم بهش با کسی دوست شدم گفته دوست میخوای چیکار اصلا هیچ دوستی نداشته باش ، واسه همین تا الان هیچ دوستی نتونستم پیدا کنم و اگر کسب هم بوده ترسیدم کم و کاستی هام رو بفهمه و خواستم در ایده آل ترین حالت باشم تا با کسی دوست بشم که اون موقعیت هم هیچ وقت پیش نیومده 

در موارد دیگه هم اینجوری بوده مامانم البته تو خیلی جاها حرفاش کمکم کرده ولی خب خوب نیست که این همه ترس از آدما داشته باشیم و با کسی نتونیم ارتباط برقرار کنیم 

دقیقا عشق خیلی خیلی عمیقه به نظر منم هیچ کسی عاشق واقعی نشده ، اصلا به نظرم عشق یه چیز دست نیافتنی و یه چیزیه که آدم نمیتونه ازش سر در بیاره و کامل عشق رو تصاحب کنه.  اصلا انگار عشق روی زمین پیدا نمیشه برای پیدا کردنش باید خیلی چیزا رو بشناسی خودت رو خدا رو هستی رو ، به نظرم واقعا عشق رو تو وجود خدا میشه پیدا کرد نه تو آدم ها ، واقعا نمیخوام حرفم کلیشه ای یا سمت و سوی مذهبی و اینا بگیره اتفاقا خودم مذهبی نیستم ولی به نظرم عشق واقعی یه چیز جادویی و دست نیافتنیه و یه سفر عرفانی داره آدمای معمولی نمیتونن به دستش بیارن 

دقیقا منم داستان مولانا رو که شنیدم یه مدت درگیر این موضوع بودم و هرچی در موردش تحقیق میکردم بیشتر سر در گم میشدم 

انشالله بتونیم راهش رو پیدا کنیم