به نظر من که همه بزرگترای سرتاسر جهان حس حفاظت غریزی از بچه ها رو دارن هممون توخیابون یه بچه در خطر ببینیم حتما ورود میکنیم اصلا به دردسر و ایناش فکر نمیکنیم کاری هم نداریم زشته یا خوشگل مثلا یه بچه نوسطل زباله کل شهر رو بهم میریزه یه کارتن خواب نه ابدا
نسبت به بزرگترا واقعا زیاد اینجور نیستیم این قسمتش طبیعیه ولی اون قسمت که از دیدن یه بچه غریبه ذوق کنیم حالت موقتیه مثل شادی دیدن یه پیشی کوچولوی ناز مثلا