ببین من الان تقریبا میشه گفت 5 ماهی هستش که اومدیم ایتالیا
منتها من چون خودم الان 16 سالم هستش با ازمون ایمت اومدم ولی واقن براش سختی کشیدم یه ازمونه برا قبولی پزشکی اونو دادم الان تو یه دبیرستان دارم اینجا تحصیل میکنم و خب پزشکیم هم که تضمینیه
یکسال اولش واقن سخته برات چون برا من شروع شده دارم میگم بهت
دلتنگی و چیزایی که نمیتونی هر روز دوباره تجربشون کنی قیمت ها هم که نگم برات اگر شرایط تخصیل و کار خوب اونجا برات فراهم میشه اقدام کن
چون من از جمع اشناها کسایی دیدم که اومدن و خب سواد کافی نداشتن و شغل خوب گیرشون نیومد و به امید اینکه اینجا با کار کردن تو رستوران و کارگری میتونن حقوق خوب دریافت کنند اومدن ولی خب نمیشه ینی تحملش تا چن سالی اوکیه ولی بعد 5 سال از اینجا مونده و از اونجا رونده میشی برگردی ایران هم خب طبیعتا خونه و زندگیو فروختی و دادی رفتی اونجا
ما خودمون تقریبا برا پذیرش بابام تو سازمان امار اینجا 5 ماهی درگیر بودیم البته اونموقع ایران بودیم یا برا کار مامانم که اینجا خیلی شانس اوردیم که اوکی شد
بنابراین میگم شرایط رو در نظر بگیر ببین اگر بیای اینجا جایگاه اجتماعی تو چی هستش ایا یه کارگر یا یک به فرض مهندس فلان البته هیچ قصد توهینی به قشر کارگر و زحمتکش جامعه نداشتم با این حرفم
اینطوری نیس که حقوق کارگری اینجا با حقوق یه دکتر تو ایران برابر باشه اینا همش مزخرفات هست
بازم اگر سوالی بود تا جایی که بتونم کمکت میکنم