خب بچشونه دیگه، من حتی ازدواجم نکردم ولی میدونم بچه دارشم و اگه حق با بچمم نباشه بخاطرش هرکاری میکنم
اصلا هم نگید مسئولیت پذیر و اینا نمیشه در آینده، چون وقتی بچتونو از بچگیش حمایت نکنید و پشتش نباشید تو اینده حتی بلد نیست تو یه جمعی دو کلام حرف بزنه
هرچی میخان بگن بزار بگن
نه ببین بعضی وقتا آدم خودش تشخیص میده که الان بچه داره مبالغه میکنه یا واقعا چیزی اتفاق افتاده
و هیچ‌کس تاکید میکنم هیچ کس حق نداره طوری که اون معلم با بچه رفتار کرده با یه بچه رفتار کنه
اون داره کارشو انجام میده و بابتش حقوق میگیره پس باید وظیفه‌ش رو درست و بدون منت انجام بده
مشکل کلا سیستم آموزشی و پرسنل مدارس و البته قانون های مزخرفمون
من هم به عنوان یه مادر اجازه نمیدم کسی با بچم طوری رفتار کنه که آسیب بزنه به روح بچم
من حس میکنم با رفتارمون میتونیم به بچمون هم یاد بدیم تو بحث با کسایی که باعث آزارش میشن چجوری برخورد کنه
من دوشت دارم تو خلوتم به بچم بگم حواستم بهت هست و حمایت منو همیشه داری ولی در صورتی که اشتباهاتت اصلاح بشه و تکرار نشه و بعد جداگانه و باز هم تو خلوت با اون بزرگتر مباحثه کنم
شاید واقعا به این تندی که ایشون نوشتن نیست
یک طرفه نباید به قاضی رفت
ما روایت یک طرف داستان رو شنیدیم
مطمئنا یک زن ۵۰ ساله اونقدر با تجربه هست که هر رفتاری ازش سر نزنه
من نمیگم اون مادر دروغ میگه ولی حس مادریش به خیلی چیزها غلبه کرده
تو اطرافیانمون، دو نفر هستند که سر بچه هاشون کل فامیل رو‌به ستوه آوردند
یک خانم که یکبار بچه ها داشتن تو اتاق بازی میکردن مهمونی بود و بچه اش با یکی دیگه از بچه ها کل کل میکرد(طبیعیه بچه ها دعوا هم میکنن زود هم آشتی میکنن مخصوصا پسر بچه ها) تو مهمونی دعوا راه انداخت که فلانی چرا پسرت به پسر من اینطوری گفت و به کام همه زهر کرد!
حالا پسر فلانی واقعا پسر مودبیه ها.
حالا دیگه جلو بچه نباید داد و هوار راه بندازن ولی باید با کسی که به بچه بی احترامی میکنه جلوی بچه با قاطعیت و محکم برخورد کرد تا بدونه حامی داره و شخصیت داره.
اونجوری بچه حس بی ارزشی و تنهایی و بدون حامی بودن می کنه.
عزت نفس، از این راه بدست نمیاد
همچین بچه ای دیدم، بزرگ هم شده و متاسفانه بد بزرگ شده
وظیفه پدر و مادر تربیت درست و نشون دادن راه از بیراهه هست به خصوص تو‌مسائل رفتاری و اخلاقی، نه اینکه رو اشتباهات بچه ات سرپوش بذاری و حمایتش کنی. این خیلی ظلمه
