۲۱سالمه دانشجوام
یکمیییییی اضطراب احتماعی دارم ، که نسبت به چند سال پیشم خیلییییییی بهتر شده و اعتماد بنفسمم در بیشتر مواقع داعونهههههه
گاهی وقتا نمیدونم چطوری میشه ، انقد شاد و پرانرژیم، اعتناد بنفس دارم ، خودمو دوست دارم ، طوری که اینطور مواقع اصن خودم خودمو نمیشناسم و تعجب می‌کنم با خودم میگم این من همون منه همیشگیه؟
همیشه دوست داشتم مثه این دخترای پررو باشم ، که زبون چرب و نرم دارن ، همش می‌خندن. کلی پسر بهشون پیشنهاد میده ، کلی خاطر خواه دارن واعتناد بنفسشون همیشه بالاس و.......
ولی خب در مواقع کمی میتونم اینطوری باشم ( با اعتماد بنفس باشم)
در اکثر مواقع از خودم راضی نیستم
خواستگار سنتی دارما، ولی خب من دوست دارم خود پسرا ازم خوششون بیاد
هر آدم عریبه ای تو نگاه اول میبینتم بهم میگه معلومه ازت که اهل دوستی با پسرا نیستی و درس خونی و ... 😑🥲
لطفا منو مثه خواهرتون بدونید ، و راهنماییم کنید ❤️
