داشتم یکی بود ک صب چشم بازمیکردم بااون بودم تاشب .
حتی شبا خونشون بودم.
پدرنداشتو برادرش زن داشت.
منواونو مادرش.
از خونمون فراری بودم خونه اونا راحت بودم.سالها همینجوربود
تااینکه زد جفتمون با دوتاپسر ک باهم رفیق بودن دوس شدیم.
یه گروه تو واتساپ زدیم یه گروه ۴تایی.
همش مدام توگروه قد منو مسخره میکرد من انقدر ک دوسش داشتم ب شوخی میگرفتم حرفاشو. وقتی ۴تایی میرفتیم بیرون خودشو ب دوس پسرمن میچسبوند. خیلی خیلی ازاینجوررفتارا ازش دیدم. تااینکه یه روز فهمیدم اون تونخ دوس پسرمنه براهمین ازمن مدام بدمیگفته. و فهمیدم دوس پسرم مدام تونخ اونه. جفتشونو براهمیشه و خیلی یهوویی گذاشتم کنار. خطمو کلا عوض کردمو کلا فراموش کردم همچین آدمایی هستن. رفتم یه جا سرکار و حسابی چسبیدم بکار. تا فراموش کنمو فراموش کردم. الان سالهاازاونموقع میگذره. من هیچ دوستی ندارم تنهاییم شرف داره چون ارامش دارم.
نه 😀
همین امشب مامانم باهام بحث می‌کنه میگه چرا بیرون نمیری میگم خب با کی برم
بدون در نظر گرفتن شرایط من بیچاره که اینهمه از رفیقام بدی دیدم میگه لیاقت دوست پیدا کردن نداری
همین الان داشتم گریه میکردم
نمدونم چرا اینقدر تنها شدم چرا همه نامردی میکنن برا من
دوست معمولیم ندارم کلا به هیچکس درمورد خودم حرف نمیزنم حتی خانوادم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز