ب خودم خیلی غبطه میخورن اطرافیان. چون شوهرم اصلا آدم خوش رو و اهل زندگی نبود تو نامزدی ام خیلی خانوادش سعی کردن اذیتم کنن مشکل داشتیم با شوهرم سر همون خانواده. خانوادشم خیلی خوشحال بودن میگفتن آخرش جدا میشید . ولی بعد عروسی از فردای عروسی شوهرم زیر و رو شد . اخلاقش و همه چیش ی جوری با من برخورد کرد ک الان ۴ ساله عروسی کردیم دگ مشکل نداشتیم شوهرمم جلو همه میگ زندگی منو زنم جمع کرد زنم خیر و برکت آورد تو خونم. شب بگم فلان طلا رو میخام صبح شوهرم میره میخره ک عصر با خودش زیاره حتما در این حد .در حالیکه جز ولخرجی هیچ کاری نکردم از وقتی عروسی کردم همش پی عمل دماغ و این چیزا بودم🤣 رازشم تو هیچی نیست . فقط مرد باید تو زندگی انگیزه و امید داشته باشه فقط
یعنی چی این حرف!مگه میشه خدا خوشبختی و شادی بنده شو نخواد.طبق حرف شما یعنی کسایی که زندگیشون به جدایی رسید خدا براشون اینطوری خواست.
نه عزیزم به قسمت ربط نداره.یه بخشی به شانس بستگی داره و یه بخشیش به عقل و انتخاب خود آدم که شخص درست رو انتخاب کنه
من هرکیو راجبش این فکرومیکردم بالخره گندش دراومد
و دیدم نه
هر کسی اطراف من خیلی خوب ازدواج کرده یا خانواده ای خوبی داشته یا خودش خودشو کشیده بود بالا موقعیت اجتماعی خوب برای خودش ساخته بود همینطور ظاهر خوب
بله خودم
نگيد دارم تعريف ميكنما چيزيه كه واقعيته و همه علني جلو خودمم ميگن
شوهرم هم خوشگله هم خوش هيكل هم قدبلند هم خونه وماشين داره هم درامد خوبي داره هم بشدت مهربون وخوش اخلاق و زن دوسته منو مثل بت ميپرسته و همه ميدونن چقدر دوستم داره فكر ميكنه ازمن خوشگلتر تو دنيا نيست ديگه درصورتيكه من قيافم معمولي رو به خوشگله ولي قدوهيكل خيلي خوبي دارم ولي بازم شوهرم قشنگتر ازمنه......
خانواده همسرم بشدت خوب وخوش اخلاقن ودوسم دارن
پدرشوهرم خيلي حمايتمون ميكنه مادرشوهرمم خيلي امروزي وپايه س مثل رفيقيم باهم هيشكي جرات نميكنه جلوشون ازگل نازك تر بگه بهم
