نه اینکه بیام خودشیفتگی کنم و تعریف کنم از خودم و اینا
تو این مورد کاملا سکوت میکنم و میذارم بقیه هر چی دلشون میخواد بگن و اهمیتی نمیدم
ازین نظر مغرورم که اگه حرفی بزنم دیگه کوتاه نمیام سرش همون حرف اول و اخرم
خیلی وقتا غرورم اجازه نمیده به پدر و مادرم ابراز محبت کنم چون یاد روزایی میوفتم که تحقیر شدم و این باعث شده اونا فک کنن من بی احساسم
خیلی وقتا غرورم نمیذاره به کسی که دوسش دارم پیام بدم چون فک میکنم سبک نشون داده میشم
یا غرورم باعث شده نذارم کسی که ازم بالاتره ضعفامو ببینه
نمیدونم اینا احترام به خودمه یا غروره
اگه مورد دومه راهکار بدید لطفا
