من سال اول گوشیم کنار دستم بود
میگفتن بزار کنار
میگفتم نهه میخونم
برناممو تموم میکردم میرفتم بیرون و .....
ولی سال دوم عبرت گرفتم
گوشی رو از روز اول گذاشتم کنار
تمام لوازم حواس پرتی من جمله مهمونی و فیلم و سریال و .... همه تعطیل
یه سال سختی کشیدم
اشکم هم دراومد
حتی عروسی نزدیک ترین بستگانم بود نرفتم و موندم خونه
چون سرم خورده بود به سنگ
میدونستم یه لحظه هم یه لحظه است
اون سال خدارو شکر نتیجه گرفتم
خیلی اذیت شدم
ولی میارزید