من خودم یه مادرم از نوع مادر اولی هرچیزی میشه خودمو مقصر میبینم و حتی اگر هم باز هیچی نشه به بعدش فکر میکنم که اگه مثلا جور دیگ‌بود چی میشد!!
خیلی این قضیه رو‌مخمه و‌داره اذیتم‌میکنه هنوز پسرم ۱ سال و نیمشه
مثلا رفته بودیم با همسر و پسرم دندان پزشکی ما نوبتای آخر بودیم کار همسرم طول کشید دیگ وقت اونا هم تموم شده بود دستیار دندان پزشک گفت بده من بچرو نگه‌دارم‌مال تورو انجام بدیم من گفتم حالا الان کارهمسرم تموم میشه بعدش رفتم داخل پسرمم الحق گریه کرد منتظر موندم عذاب وجدان دارم ک‌اگ گریه نمیکرد من بازم نباید بدم‌نگهش دارن
درسته مادرا؟؟ یا من خیلی حساسم🥲😅
