خب من کودک محسوب نمیشم ۱۹ سالمه اما خب ترس از طردشدگی دارم راهکارش چیه؟
یا اینکه فداکاری زیاد میکنم و بقیه رو توی اولویت قرار میدم و این به شدت حالمو بد میکنه چون اگه ی کاری برای کسی انجام ندم یا اینکه از من کمک نخواسته احساس میکنم آدم بدی ام و خیلی حس بدی هست .
گاهی احساس میکنم داره بهم ظلم میشه یا سواستفاده میشه از مهربونیم .
حتی به بچه ها هم نمیتونم نه بگم ، اگه کاری که خودم تو کوچیکی دلم میخواست انجام بدم ی بچه رو ببینم بخواد انجامش بده هر جور شده سعی میکنم کمکش کنم حتی اگه به این معنی باشه که من باید فداکاری کنم .
کلا مشکل چیه ؟ به خاطر کودکیمه ؟خودم خوب نمیدونم