من هر وقت برای مشکلم پیش خدا گریه کنم مشکلم حل میشه
اینطوری نیست بگم دست خودمه گریه کنم یا نکنم
مثلا الان خیلی دوست دارم حاجتم برآورده شده ولی حتی یه قطره هم گریم نمیاد .
فقط و فقط مشکلاتی که برام پیش میاد رو میتونم ببینم و حس کنم ولی واکنش عاطفیم بهشون گریه نیست.
من حاجتایی رو خدا بهم داده ک بابتش گریه نکردم.ربطی نداره
چی کار کنم .
میترسم از خودم ، گاهی اوقات فکر می کنم تقصیر خودمه خدا صدامو نمیشنوه.
ولی من چاره م چیه آقا گریم نمیاد زور که نیست.
حتی نمیتونم زیاد با خدا هم حرف بزنم ، حرف عادی
خلوص نیت و دل مهمه نه گریه ....به نظرم ادما همون لحظه که در ناامید ترین حال ممکن هستن حاجتشون مستجاب میشه ....البته گاهی برآورده نشدن به خاطر اینه که به صلاحمون نیست
خوشبحالتون من نه با گريه و زجه نه با ارامش نه نذر كردن هيچي تا حالا حاجت نداده نميدونمم چرا
بعضی وقتا حس می کنم ، من خیلی روش حساب کردم.
شاید اون اصلا نباشه.
شاید واقعا باید بیخیالش شم
تقصیر منه خیلی بهش گیر دادم.
ولی چاره م چیه وقتی به زندگی بدون خدا فکر می کنم واقعا وحشتناکه، هراس انگیزه ، فکر کن خدا نباشه 😭
مجبورم برگردم ولی چه برگشتنی
هع چقدر خودمو درگیرش می کنم .
تصمیم گرفته بودم دیگه انتظاری ازش نداشته باشم
ولی
ولی مگه میشه
به خدا که صلاحه ....دیروز روی درب خونه یه موجود کوچیک دیدم ...اونقدر کوچیک بود به اندازه یک دهم مورچه ....یه لحظه گفتم قربون نظم خدا برم چطور این موجود داره راه میره قلبش مغزش و فرکانس راه رفتن تو این موجود ذره بینی واقعا شگفت زده بود ...خواستم بگم خدایی که اینهمه منظم جهان و چیده چطور میتونه خبط کنه در مورد ما ....حتما حکمتی هست ....هیچ چیزی هم به زور نخواید ...خدا زمان بندی درسته ...اونقدر با چشمام موارد این چنینی و مشکلات بزرگ دیدم که نگو
