منم تو شهر غریب با یه بچه یکسال ۹ماهه نمی‌دونم چیکار کنم مامانم میگه خونه ما نیا
مادرشوهرمم گفت اوضاع مریضی هست خونتون بمونی بهتره برای دخترت
دلم گرفت یهوو آخه دخترممم اصلا آروم قرار نداده
فک کن دو هفته همش تو خونه خیلی سخته براش اصلا دلم گرفت یهو دارم گریه میکنم مث چی
که هیچکس ندارم
خوشبحال خواه شوهرمم تا مهمون بخاد بیاد هرکاری داشته باشه زنگ میزنه مادرشوهرش ،زودی خودش می‌رسونه بهش اما من هیچکس ندارم باید اینطوری باشه
مامانت چرا گفت نیا
منم همینم با۳قلو. از هیچ کس توقعی ندارم.به پشمام
یه دلیل دیگه هم دارم اینکه تو خونه از تاریکی تنهایی بشدت میترسم
منم شوهرم هر ماه نصفشو خونه نیست دوتا بچه دارم و سومی باردارم خونه هیچ کسم نمیرم با فیلم و اینا خودتو سرگرم کن سر ظهرا که گرمتره برو ی دوری بزن
عزیزم الحمدلله مملکت که امن و امانه برای روزا برنامه بریز با بچه برید جاهای مختلف اول غروب هم برگرد خونه که اذیت نشی برای رفت و امد. خودت بخوای راه پیدا میشه مگه همه یار و همراه دارن ؟
عزیزم اگه دوست صمیمی داری بعضی روزا ازش بخواه بیا پیشت،یا اگه پارکی چیزی نزدیکتون هست بچه رو ببر پارک یا خانه بازی،،اگر هم امکانش هست همسرت هزینه کنه باهاش برو
منکه همیشه بادخترم تنهام اصلا کارسختی نیس بادخترت برو بیرون بگرد بچرخ عشقوحال کنین
حالا من شوهرمم باشه انگارکه نیس
پولم نمیده عشقوحال کنیم
ای بابا من همسرم دو ماهه هم رفته ماموریت ومن خونه خودم بودم دیگه چاره نیست عادت میکنی
