بعضی از پسرا رو میبینم سیس پاکدامنی برمیدارن و میگن مجردی اهل هیچ کاری نبودن
اولا که خیلیهاشون دروغ میگن ولی دروغ که حناق نیست
دوما حتی اگه راست بگن خیلی هاشون آب ندیدن وگرنه شناگر های قابلی بودن. پسری که باباش پول لباسشو میده پول نداره قیافه نداره حرف زدن بلد نیست آداب معاشرت بلد نیست بهداشت شخصی نمیدونه چیه نه کار حسابی داره نه هیچی؛ کی بهش محل میده؟
باید به همچین پسرایی بگی باشه یوزارسیف تو خوبی.
(در ضمن خداییش خود من تا حالا دوست پسر نداشتم پس نیاین بگین تو خودت حتما اونکاره ای که فکر میکنی پسرا هم مثل خودتن)