همسرم ۴ سال بود معاون سازمانشون شده بود قبلش خوب بود برای خانواده وقت می گذاشت، ولی از وقتی پست قبول کرده بود شب و روز نداشت زندگی و کار قاطی کرده بود تا دیر وقت جلسه، منزل هم که میومد مدام با تلفنش صحبت می‌کرد و کارهای اداری داشت، پست بالاتری پیشنهاد کرده بودند دعوامون شد گفتم رختخوابت هم ببر اداره اصلا خونه نیا، بالاخره راضی شدپست جدید را رد کرد و از معاونت هم استعفا داده، حق مدیریتش هم حدود ۵ میلیون بود میگه مانع پیشرفت من هستی.
خب الان اولویت هاتون فرق داره شما اولدیت رابطتون و خانوادس همسر شغل اینکه نگاهتون متفاوته کسیرمقصر نیست
از قدیم گفتن یه زن می‌تونه مردو به عرش برسونه یکیم به خاک سیاه😐🫰
اگر دلش انقدر پیشرفت میخواست خب ازدواج نمیکرد که مسئولیتاش کمتر باشه!
الان موظفه که برای شما و خونوادشم زمان بزاره.
خب هستی عزیزم ولی مقصر خودشه که تعادل تو کار و زندگی شخصی بلد نیست
مردا اولاش زن و بچه اولویتشونه بعدش میشه کار و پول و ارتقا
شوهر منم مدیر شده دیگه ما براش مهم نیستیم
منم به جای اینکه گلایه کنم بیشتر دور شدم ازش وقتی پرسید چته گفتم تو مدیر شدی هوای ما رو نداری منم چکار کنم میرم دنبال علایق خودم ...
دید وضعیت خرابتر میشه الان حواسش هست یه کمی
خب وقتی برنامه نداره همین میشه دکه کارش برلی بیرون خونه است و وقتی اومد خونه گوشی خاموش کن و درحال استراحت پرداخت به منزل باشه
پیشرفت حس خوب و درجا زدن و تکرار حس سرخوردگی به انسان میده، شما صرفا به خودت فکر کردی و این اشتباهه
واقعا مانع پیشرفتش شدی😐
شما چیکار به استعفا و قبول پست بالاتر داشتی
میگفتی وقت بیشتری برای شما بزاره
بجای رد مسولیت بالاتر بهتر بود می‌پذریفتن و شرایط رو مدیریت میکردن. سختیش همون معاونت بود که شما گذرونده بودینش.
بنظرم تا حدودی حق داشته این حرف رو زده.
با دید من که حق با همسرتون هست و شما بابت عدم مدیریتتون در طولانی مدت دچار مشکل میشید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز