مثلا صبر میکنین؟
من یه راه حل دارم ولی از انجامش میترسم
دختریم نیستم که حرفمو رک بزنم
ازینکه بقیه ناراحت شن میترسم
ولی دارم ذره ذره اب میشم
بر خلاف همه نوجوونا
من‌هیچ هیجانی ندارم
تو اوج خوشحالی ته دلم غمگینه
(ماجرا عشقو عاشقی نیست مشکل خانوادگیه)
با خودم میگم شاید باید هیچکاری نکنم
ولی اگه هیچکاری‌نکنمم عمرم میره
مثل بچگیم که هیچی ازش نفهمیدم