ای وای ای وای.
چی بگیم آخه تسلای غم بزرگت عزیزم.
مگه میشه با کلمات این غم بزرگ رو کم کرد.
فقط از خدا میخوایم بهت آرامش بده عزیز دلم.
خدا تحمل غمت رو برات قابل تحمل کنه ان شالله برات.
با تقدیر نمیشه جنگید.
ما بنده ایم و ناتوان و ناآگاه از احوالات جهان، حتما خدا حکمتی در این مصیبت دیده که به ناچار باید سر تسلیم در مقابلش فرود بیاریم.
اما اینو بدون ، گل پسرت الان تو آغوش کسی هست که خودش میگه هیچکس از من به شما مهربانتر نیست، حتی از شمای مادر هم پسرتونو بیشتر دوست داره، شما اگر مادر هستید و تمام وقت تونو هم پیش پسرت بودی، باز هم زمانهایی رو غافل بودی ازش، مثل زمانیکه خواب لودی، زمانیکه پسرتون مدرسه بود یا....، اما خدای مهربون همه لحظات حتی همون لحظه ای که نطفه بود تا همین الان مراقبش بود یک لحظه ازش غافل نشد و همواره باهاش بود، بدون جای پسرت خوب بود، امانتی بود از بهشت خدا، که ۱۳ سال دستتون بوده و الان صاحبش اومده پسش گرفت، تحملش سنگینه اما اون الان تو آغوش مهربانترین مهربانانه و جاش عالیه، الهی که حال دلتون به عالی بشه عزیز دلم ♥️