درد دل

بزرگترین ظلم در حق ما ناامیدی بود که بهترین وجه انجام شد.نه امیدی به بهبود داریم نه کاری از دستمون برمیاد.امشب ساعت نه شب یه اقایی دیدم زباله جمع میکرد  با پای برهنه تو این سرما..سهم ما از این دنیا یه  زندگی معمولی نیست؟هرکی یه دردی داره..غیر از یه عده بالا نشین.پدرم یک هفتس بیمارستان بستریه.دکترا چیزی نمیگن.هرچی میشه میرم سرچ میکنم وگریه میکنم.نصف شب بیدار شدم کار شب وروزم گریه است.خدا به داد ما برسه.کسی به کسی نیست.یعنی تو کشورهای دیگه این همه بدبختی هست؟؟این همه بی کسی؟؟اینجا شده کاسبی دکترا وثروتمندا...خدایا بسمونه..تو به دادمون برس