به خاطر بیماری برادرم مجبور شدم زندگی و همسرم رو ترک کنم و طلاق

شوهرش خیانت کرده؟

خب دیگه ولش کنه

اگر مادرت بخاطر داییت ولت میکرد میبخشیدیش؟

استارتر یه چیزی بگم.حالا با خیانت شوهرت کاری ندارم ولی بچت گناه داره.ببین اکثر مردا همینن.من خودم شوهرم خیلی اخلاقش خوبه و به خانوادم احترام میزاره.یک سال درگیر بیماری و دوره نقاحت مادرم بود.تک دختر بودم کل کارای مادرم با من بود.نوکر پدر و مادرمم هستم.به خدا صبح بچه هامو میبردم مدرسه میرفتم خونه مادرم.ظهر بچه هامو میاوردم خونه مادرم.باهاشون درس و مشق کار میکردم شوهرم شب از سرکار میومد دنبالم.تازه میومدم خونه باید به خونه و زندکی خودم میرسیدم.یکبار غر زدم به سوهرم گفتم کارای خودتو خودت انجام بده شروع کرد به غر زدن که از صبح میری کارای خونه مادرتو میرسی بما میرسی خسته ای.میگم یعنی شوهر من که کل فامیل از درک و شعورش تعریف میکنن درکم نکرده بود.یه چایی براس اوردم گفتم لیوانتو ببر بزار اشپزخونه در جوابم اونجوری گفت.تو هم که تو زندگیت مشکل داستی شوهرتم دنبال بهانه بود اینجورب شد.ولی برادرت اگه از نظر عقلی سالمه حق نداره برای تو تععین تکلیف کنی.وقتی زندگیتو وقفش کردی باید روزی هزار بار دست و پاتو ببوسه.نه این که ارد و پرد بده و تو رو از دیدن بچت محروم کنه

آره الان خوندم👌

خوب کاری کردی👌

بزار اونا دنبالت بدوئن

هرچقد بهشون روی خوش نشون دادی بسه

بزار سر پیری گرفتاری و مریضی هم بچهای

خواهر جونش بهش برسن ... دلت نسوزه ابدا😒

تاپیکتو خوندم اعصابم خراب شد

انگار تورو ببخشید از تو خیابون پیدا کردن 

آخه مگه مادر آدم انقد سنگدل میشه با بچش😑

بزار ببینه بچهای خواهر برادرش هییییچ گلی به

سرش نمیزنن😄

ببین استارتر

اگر مشکل برادرت اعصاب و روانه و اینقدر هم حاده که هیچ کس رو نمی تونه تحمل کنه نه پدر و مادرش و نه حتی بچه طفل معصوم شما پس احتمال زیاد به صلاحشه که بیمارستان روانی بستری باشه

شما فقط با اصرار بیجا به کنار اون موندن هم داری خودت رو به یه بیمار روانی مزمن تبدیل می کنی

هم اینکه روح و روان بچه ت رو از الان داری نابود می کنی

خودت رو ازین مهلکه بکش بیرون

دکتر برادرت اگر توصیه ش به بستری در بیمارستان روانیه حتما اینکار رو بکنید به نفع خودش و همتون هست ظاهرا.

و به این فکر کن مثلا داری کمک برادرت می کنی ولی تیشه به ریشه سلامت روان خودت و اون طفلک معصوم زدی

اگر شوهرت از گذشته پشیمونه با بچه ت برگرد به زندگیت و نعمت خانواده خوب داشتن و تربیت درست رو به بچه ت هدیه کن

بچه وقتی پیش والدینش باشه جاش امنه،البته با وجود مادر بیفکری مثل شما شاید بهتر باشه پیش مادربزرگش بمونه ،خیلی عجیبه زندگیتون و عجیب تر ،تصمیمات شما و رفتار برادرتونه،،شما هم دست کمی از همسرت نداری ،بچه ای که از وجودته و صد درصد مسئولی در برابر آیندش بخاطر برادری که به بچه کوچیک میگه توله ،ول کردی به امان خدا !!!!تو خیلی بدهکاری به بچه ات خیلی 

آره دیگه

قبلا هم تاپیک زده سر همین جدا شده

الانم داداشش خیلی بد و  بداخلاقه

نمیزاره پسرشو ببینه

بهش میگه توله😑😑😑😑

جالب اینه اونا همیشه از مادرم گله میکنن بهش میگن عصبی اینم هر روز در تلاش تر برای رضایت بیشتر 

شوهرت رو فعلا ول کن 

برادرتم کم‌کم ول کن

خودت‌ و پسرت با هم زندگی کنید

با عرضه باش 

اختیارت رو دست کسی نده

اگه داری به داداشت کمک میکنی خردمندانه کمک کن نه مثل یه کلفت البته ببخشید 

دوست دارم بیای تاپیک بزنی که بچه رو آوردی پیش خودت 

مگه تو مامانشی؟

تو مادر یکی دیگه ای ...

😐😑این داستان داداش نخاله

چقدر بی صفته🙁

داری به این آدم خدمت میکنی😡

همین فردا ترکش کن 😡

افسردس؟؟؟؟

نمیدونم چرا احساس میکنم برادرتون اعتیاد دارن و دارن ترک میکنن.کاش فکرم اشتباه باشه.حداقل هر روز که از سر کار میاین سر راهتون به پسرتون سر بزنید و یه تایمی رو باهاش بگذرونید بنظرم اولویت باید زندگی خودتون و پسرتون باشه به حرف های مشاور گوش کنین شما مسئول زندگی برادرتون نیستین

من احساس میکنم سرکاریم . بهش میگیم واضح حرف بزن میگه میترسم شناسایی بشم ،خب زن حسابی اگر قرار بود شناسایی بشی که تا الان شده بودی چون فکر کنم تنها زنی هستی که به خاطر برادرش از زندگیش و بچش دست کشیده و شده نوکر بی جیر و مواجب برادرش پس حداقل درست حرف برن و حرصمون نده😡😡