بچه ها میدونید یه پسری هست خیلی دوستم داره خیلی زیاد من الان نزدیک ۲۳ سالمه تاحالا کسیو باور نکردم و حتی نخواستمم وارد رابطه ای شم ولی این به نفر اینقدر دوستم داشت که متوجه شدم حتی برای خواستگاری پیش قدم شد از اون سر کشور شروع کرد به کار واسه خرید و خونه و ماشین، من اولش نمیدونستم بهم علاقه داره ولی وقتی فهمیدم جوابش کردم اون شماله و من شیراز خانواده دوتامون به جورایی مذهیبن و میدونم هیچ وقت راضی نمیشدن برای همین ردش کردم میدونم دلش روی شونه هام سنگینی میکنه میدونم بعد از رد کردن چقدر شکست ولی نمیتونستم امیدوارش کنم و بعد اتفاقای بدتری براش بیوفته چون برام مهم بود ردش کردم بره پی زندگیش دوسشم داشتم ولی خوب منطقم نذاشت کار درستی کردم؟….
کارت درست نبوده میگی دوسش داشتی اونم همینطور
تو هیچ تلاشی واسش نکردی ب اونم اجازه ندادی
اگه واقعا بخواین میشه
میدونم بعد از اون هیچ کسی منو اینقدر دوست نداره ولی از خانوادم مطمئن بودم به هیچ عنوانی راضی نمیشدن من با خانوادم یه جو صمیمی دارم و شناختم ازشون بالاست میدونستم بعدا برای اون دردسر میشه…خودمم میدونم در حقش ظلم کردم ولی تا بیشتر وابسته نشده خواستم بره که خوب زندگی کنه…
کار خوبی کردی پشیمون نمیشی چون اگه دوسش میداشتی هیچوقت نمیذاشتی خانوادت واست تصمیم بگیرن احتمالا دوسش نداشتی ودنبال بهانه ای بهرحال خودت بهترمیدونی
کاش ادمایی که سهم ما نیستن وارد زندگیمون نمیشدن من ادم‌سنگدلی بودم شاید سه سالی میشد گریه نکرده بودم ولی امشب بعد از راهی کردنش خودم انگار شکستم واسه همین میدونم چه حالی داری:) امیدوارم هردوتامون و هردوتاشون خوشبخت شن….
امیدوارم به تاپیک آخرم دچار نشی پس :) ❤️🩹
کسی ک دوست داره ن دوسش داری؛((((((((
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز