از ازدست دادن برادر خوبم سه سال گذشته، دل شکستگی و دلتنگیم از بین نرفت. آتیش درونم خاموش نشد. حسرت نبودنش باهامه. هنوز گریه میکنم.
کمی بهتر شدم ولی خوب نمیشم انگار یه عضو از بدنم قطع شده و یه تیکه از وجودم کنده شده. به خاطر همین هر خوشحالی هم تو زندگیم بیاد جای برادرم باز خالیه. اما خب چاره ای نیست مجبوری ادامه بدی و سعی کنی بهتر شی.