دخترم داشت خفه میشد سیاه و بی جون بود که از آشپزخونه اومدم‌بیرون ودیدمش واقعا ناامید بودم ولی تلاش خودمو کردم و نفسش برگشت ..به همین راحتی اگه ۳۰ ثانیه دیرتر بیرون میومدم معلوم‌نبود چی پیش میومد
بچه هزار داستان داره تب داره درد داره درس داره بچه مادر میخواد فکر اینکه اون لحظه اگه حموم‌بودم‌چی پیش میومد منو روانی میکنه چه برسه فکر کنم بخاطر خودم رهاش کرده بودم الانم خداشاهده با یادآوریش تپش قلب گرفتم
نه آقا جون
نه هرگز
همه ما آرزو های داشتیم قبل از تولد بچه هات باید فکر اینجا میکردی
بچهام با خودم میبرم بدون اونا میدونم میمیرم
اینم بگم که من یه خانم بسیار روشن فکرم و هیچی برام مهمتر از پیشرفت فردی نیست
اگر مثلا مادر شیش ماه یا حتی یکسال دور بود و بعدش بچه ها رو هم میبرد پیش خودش میگفتم این دوری ارزشش رو داره چون به نفع اینده بچه هاست
به هیچ وجه .چرا همینجا نمیخونی در ضمن بچه های شما فقط نیاز به تر وخشک کردن ندارن بزرگ نشدن بلکه تو حساس ترین سن هستن و به شدت به حضور شما نیازمندند
زندگیو زیاد جدی گرفتین چشم به هم بزنی همچی تموم‌شده
قدر باهم بودناتونو بدونید اگه قرار بر خارج رفتن بود ازدواج نمیکردی و بچه نمیاوردین
.اگه دلشو داری برو
من یکی که اگه نوبل بهم بدن بگن یکماه هم برو نمیرم
