سلام. یه داستانی تو گروه دانشگاه ما پیش اومده. نماینده کلاس یه پسر ۲۳ سالست و منم ۲۵ سالمه. این کلا کارای اضافه زیاد انجام میده. به شدت از من بدش میاد و حسادت میکنه. هر دفعه که با من حرف میزنه یا لحن تحقیر آمیز داره یا پرخاشگره.
سری آخر توپیدم تو گروه بهش و حالشو گرفتم و بهش فهموندم که هیچی نیست.
الان تو گروه من شدم آدم بده و اون هنوز آدم خوبست.
بچه های گروهم برای اینکه بگن تو چقدر منفوری مدام پیامای دوست صمیمیم رو لایک میکنن و حرفای من رو نادیده میگیرن.
بی محلشون کن
ب ی طرفت بگیر ترم چندی؟
ولشون کن. هنوز به بلوغ روانی نرسیدن
چقدر دنبال حاشیه اید اتفاق چند وقت پیش براتون درس عبرت نمیشه ولش کن بابا به نظرم هر چی کم محلی کنی سنگین تری درخت هر چه پر بار تر افتاده تر
من این وسط نمیدونم دقیق چیشده ولی اینو میدونم توی ی گروه تقریبا ثابت مثل کلاس دانشگاه باید یکم از خودگذشتگی و صبوری تمرین کنی تا خودت آرامش داشته باشی
حاشیه چیه بابا؟ تو گروه درسیم خب.
قرار بود برای امتحان وویس ارائه بذاریم گروه.
این به دوستم گفت وویس رو بذارید گروه.
منم گفتم خیر نمیذاریم مگر اینکه استاد بگه.
اینم گفت خب من میگم بذارید.
منم گفتم استاد بگن میذاریم.
این درومد گفت باشه میرم میگم بهش تا وویس گرانبهارو بذارید.
بعد که اجازه گرفت گفت اگر مجوز دیگه ای نیاز ندارید وویس رو بذارید. تازشم من اصلا نیازی به وویس ها ندارم. برای بچه ها میگم.
منم گفتم منم برای بچه ها وویس هارو گذاشتم
