شبی را با خدای خود
به تنهایی سحر کردم
از این دنیا از این عالم
به تنهایی گذر کردم
دلم حیران و سرگردان
درون کوچه تردید
نمیدانم چرا هر دم
نگاهم تیرگی را دید
یکی باید به من گوید
کچای زندگی هستم
عهدمو هر دم یادم آرد
چه عهدی من با تو بستم
دل غمگین و شیدایم
میان غصه تنها شد
که ناگه برق امیدی
درون من هویدا شد
نمیدانی چه حسی داشت
چقدر شیرین و رویایی
که الله در دلم گوید
بیا بنده تو با مایی
دلم لرزید از این شوق
نفهمیدم کجایم من
منی که پر زتقصیرم
به سوی تو بیایم من
نشانم ده خدای من
درِ راه سعادت را
تو یا رب روی من بگشا
کلید استجابت را
بخوان بنده نمازت را
که راز زندگی این است
همیشه یاد تو باشد
کلید بندگی این است
خدایا شاکرت هستم
که راهت را نشان دادی
و در گرداب مشکل ها
به این خاطی امان دادی
خدا لبخند زد بر من
اذان صبح را گفتم
نماز بندگی خواندم
سیاهی های دل خفتن