ده هفته ام ولی چون بارداری قبلیم زایمان زودرس داشتم و ۲۸ هفته اومد بچم دیگه الان استراحت لازمم از طرفی هماتوم هم داشتم تا هفته ی پیش خونریزی داشتم چند روزی قطع شده ولی نمیدونم از بین رفته یا نه . کارای خونه واسم عذاب شده کار خاصی نیستن ها همون غذا درست کردن و چمیدونم یه جارو کردنه بیشتر. ولی انگار اصلا جون ندارم . صبح ها که بیشتر تو حالت تهوع هستم بعد ازظهر هم همش خواب آلودم . بچمم که عین موش خرابکاری فقط بریزه بپاشه . شوهرم هم که از هفت دولت آزاد ...اصلا تو باغ نیست... کسیم پیشنهادی نمیده که بیا بمون چند روز خونمون یا نمیخوای کمکی چیزی بیایم یکی دو روز خونت.... فقط هی بلدن بگن حواست به خودت باشه مثل قبلی نشه.......... ای خدا نمیدونم چیکار کنم اعصابم خورده
نمیشه پرستار بگیری؟
به یکی بگو بیاد کمکت یا از شوهرت کار بکش کار نکرد بگو کمکی بگیره
ولش کن خونه زندگی رو فقط استراحت کن
نهایت یه غذای ساده بپز همین
ریخت و پاش رو ول کن تا هفته هات بالا بره
همه چیز رو رها کن فقط به خودت برس
بذار خونت نامرتب باشه
فقط از نظر غذایی هواست باشه
خودت به شوهرت بگو کمکت کنه ، منم باردارم اون جارو و تی و سرویس و
.. من فقط دستمال و اشپزی
بهتر میشی عزبزم من هفته ده مث جنازه بودم حتی نمی‌تونستم مای ببی بچمم عوض کنم الان ک 17هفتمه یکم بهترم از پوست استخون درکت میکنم
درکت میکنم ولی هیچی مهم تر از سلامتی خودت نیست. منم باردار شدم قشنگ جونم رفت انگار. مخصوصا ماه های اول خیلی بدتره. الان خونم هر هفته یکبار جارو میکشم با اینکه خودم میبینم اعصابم خورد میشه ولی میگم سلامتیم مهم تره. گاز و یک ماهه تمیز نکردم. وقتی آدم نمیتونه چیکار کنه. حالا بعدا وقت هست برای کدبانو بودن
منم مثل تو بودم بچه م یک سال و نیمه بود که باردار شدم،بارداری ای که تمام نه ماه یا حالت تهوع داشتم یا خارش بدن که حتی شب ها هم نمیخوابیدم،از همون موقع فهمیدم که از هیچکس نباید توقع کمک داشته باشم دوران سختی بود الان درکت میکنم عزیزم،خونه رو ولش کن چون منم ولش کرده بودم فقط به فکر غذا باش،
غصه نخور خواهر ارزش نداره
من سر همین تمیز کاری از وقتی حامله بودم تا همین الان که بچه دارم حرص خوردم که دارم بت اینو میگم.
الان منم خونم کثیفه پرازخاک و .... با یه بچه کوچیک تنها کاری که میشه کرد یه غذا پختن و ظرف شستنه و لباس شستن و جمع و جور کردنه نه تمیزکاری
توام همینطور دقیقا
درکت میگنم هفته یازدهم. با ابنکه وزنم ۵۵ هست وقتی میخوام از تخت بلندشم انگار ۲۰۰ کیلو ام
حالت تهوع هم که نگم چند روز پیش یه سرم زدم یکم حالم بهتر کرد ولی همچنان تهوع دارم و سر درد و سر گیجه هم دارم شیاف هم میذارم لکه دیدم استراحتم
مامانم صبحا میاد به منو بچه ام صبحونه میده و بچه مو میبره دستشویی و ناهار میذاره و میره بقیه کارا و شام پختن با شوهرمه
اخه یکی دو روزم که نیست که من بخوام مرتب پرستار بگیرم . تازه کارام اونقدری نیست که خدمه و پرستار بخواد منتها همین کارای ساده هم انگار حوصلشو ندارم چجوری بگم انگار پاهام نمی‌کشه. دو تا قرص آهن و ویتامین اگه بذارم دهنم که تا ساعت ها حالت تهوع ولم نمیکنه و معده درد امون نمیده بهم .
بیخیال عزیزم
باید نادیده بگیری
منم باردارم هماتوم داشتم تا هفته ۱۸ استراحت بودم
اصلا برام مهم نبود شوهرم هر چی رو انجام داد که هیچ نمی‌داد هم نادیده گرفتم فقط بچم رفت مدرسه به درس اون می‌رسیدم
الآنم فقط غذا میپزم و یکم سطحی جمعو جور میکنم توان ندارم زود خسته میشم
حساسیت رو باید کم کنی
من هیچ کس نمیاد کمکم شوهرم هم که تا غروب نیست وقتیم میاد انگار طلب کاره ...نمیگم خیلییییی حالم بده ولی خوب من احتمال زایمان زودرس دارم از طرفی واقعا یه جوریم که دو تا قرص آهن و ویتامین بخورم تا ساعت ها حالم بده و معده درد دارم . صبحا هم حالت تهوع دارم توان کار ندارم دوست دارم فقط بیوفتم یه جا.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
22 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز