شوهرم مونده چیکار کنه .الان خودخوری میکنه میگه چون سالی ی بار میریم مارو دعوت نکرده تقصیر خودمونه
از اونورم میگ اون خوشی مارو نمیخواد
همش دوستداره منوشوهرم دعوا کنیم یا صاحب چیزی نباشیم
شوهرمم میدونه باعث وبانی عذاب های زندگیمون مادرش
خیلی ازهم پول و طلا کنده ازمون
شوهرم ناراحته. بقرآن من ته دلم خوشحالم چون نمیتونم تحملش کنم
یکی هم از فکر جاریا و دامادا
انقدر مارو نمیگه یه جامارو میبینن انگار قوم الظالمین دیون
مادرشوهرم خیلی قشنگ بلده یکیو ک نخواد ازچشم بندازه
حتی برادراش باشن
خودش گفت اگر یکی رو نخوام کاری میکنم همه بچه هام باهاش بد باشن
اینم بگم باهمه مشکل داشت انقدر رو نداد بد گفت تک تک دامادا و جاریا رفتن سمتش
فقط من موندم
شوهرت پسرشه بذار اگر دوست داره گله کنه اگر نه هم که هیچی ولی من باشم راهنمایی نمیدم تو این قضیه به همسرم.
چی بگم والا من واقعا نمیشناسم نه شما نه مادر شوهرت رو خودم کلا نظرم بر اینه مادر شوهر مادر دومه اگر آرامش تو زندگی آدم میخواد باید ارتباط با مادر شوهرشو مدیریت بکنه اما خب بعضی ها هم متاسفانه واقعا اذیت میکنن
مادرشوهر منو یه فامیل میشناسن چ آدمیه
و متاسفانه بایکی لج بیفته کارش تمومه
یاباید ب حرفش باشی ومطیع .یا کنار بذاریش
ک منم راه دوم انتخاب کردم
درست میگی مادرشوهر وروابطشو باید مدیریت کنی
ولی وقتی یه بزرگتر بزرگتری بلدنیست وسر جنگ داره
خدا شاهده الان نزدیکه ۷۰ سالشه
میگم خدایا این زن همه عمرش ب جنگ گذشته کی میخواد دست برداره؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز