خوبه که انگیزه داری براش اما باید بدونی یه پروسهی حداقل ده ساله اس
که باید مدام دنبال تقویت و رشد خودت باشی و تلاش کنی
درباره لطمه خوردن و اینا
قطعا بدون آسیب نیست
گفتم که من یه جاهایی برای همسرم کم گذاشتم
البته شاید یه آدم توانمندتر میتونست اینا رو مدیریت کنه
باید ببینی درنهایت چی بدست میاری و چی از دست میدی و آیا دستاوردت بیشتره یا کمتر
مالی منظورم نیس
مثلا من اگه درمان دریافت نمیکردم و درس نمیخوندم واقعا بینش پایینی داشتم اما الان نسبتا با درک و فهمتر شدم و میتونم همسر باشعورتری باشم
یه جاهایی شاید مادر بهتری باشم به واسطه چیزایی که یاد گرفتم
اما ازون طرف نمیتونم مثل یه خانوم خونهدار سفرههای رنگین و پرعشق بچینم یا کیک و مربا درست کنم
یا همیشه خونم مرتب نیست