جایی که تو هستی هم برف میبارد؟ تمام دنیایی که از اتاقم میبینم سفیدپوش شده و ذرات برف که به بزرگی دانههای ذرت هستند از آسمان فرود میآیند. اواخر عصر است و خورشید سرد و زردرنگ همین حالا در حال غروب کردن در پس تپههای بنفش است و من روی میزنم پشت پنجره نشستهام و این نامه را برای تو مینویسم.
جودی ابوت، کتاب بابا لنگ دراز