مادرشوهرمنم همینه دلیلش هم اینه میگه اینا نوه های خودم هستن هیچکس نمیتونه چیزی بگه(یعنی عروسا نمیتونن چیزی بگن)
ولی اونا(بچه های خواعرشوعرم) نوه های من نیستن یه چیزی بشه دامادم میاد یقه منو میگیره
راست میگی من مجردم یکبار که همه خونمون بودن
بچه خواهرم صدا میزد خاله
بچه برادر عمه
یکبار سرم شلوغ شد بچه خواهرم گفتم جان
بچه برادر گفتم ها کاملا بی غرض ولی دیدم بچه داداشم بغض کرد گفت چرا به من جان نگفتی
بغلش کردم بوسش کردم توجیه ش کردم که شماها هیچ فرقی واس من ندارین
از اون به بعد تو دورهمی ها خیلی حواسم به کوچولوها هست
بچه هیچ گناهی نداره
منم هر سال نمیرفتم
امسال بخاطر بچهام رفتم ی دو ساعت
بقول شما پسر عمش بود هربار این پسر عمه هست از بس لوس و ننره با بچهام دعوا میکنه مادرش چشم دنیا رو کور کرده بعد دوازده سال زاییده انگار اسمون سوراخ شده پسرش اومده زمین!بچهام میومدن خونه میگفتن فلانی ما رو اذیت میکنه...دیشب بخاطر بچها رفتم
صدای جیغ دخترم بلند شد رفتم دیدم داره قلدری میکنه پسرمو خابونده رو زمین داره کتک کاری میکنه
همونجا تو اتاق دعواش کردم و چپ چپ نگاه کردم ...تا اخر دیگه جرات نکرد...واقعن تربیتم خوب چیزیه
منکه توقع مهربونی ندارم ازشون ولی اینجوری بی تربیت
واقعا بدم میاد
به نظرم چون گفتی چند ماه یکبار میرید اون ها با این نوع رفتار دارن به شما ناراحتی و اعتراضات رو نشون میدن
حرصی شدن ازت اهمیت نده منم مادر بزرگ داشتم الان مرده منو از بین همه نوه هاش بیشتر دوس داشت توروشون بشون میگفت فقط فلانی رو دوس دارم از بین تمام نوه هام ولی خب من دوسش نداشتم چون میدیدم چه ذات بدی داره
اره بچم خیلی حساس دیشب چند بار الکی بغضی شد ولی میدونم ک بچس و مطمعنا از تبعیض ناراحت میشه من ب باباش ک میگم دوست دارم سریع میگه منو دوس نداری حتی اگه مشغول کاری باشه اینقد حساسه محاله رفتار دیگران روش تاثیر نذاره
دیشب رفتیم پیش مامان بابام. چقد خوش گذشت با خواهر برادرم گل یا پوچ بازی کردیم چقد خندیدیم. حالا میرفتم خونه مادرشوهرم همش باید پذیرایی میکردم و ظرف میشستم خودش میشینه فقط دستور میده. مامانم دیشب گفت نمیذارم دست به چیزی بزنی فقط دور هم باشیم ظرفارو جمع کردیم همه رو خودش شست. البته شام و کیک اینارو خودم درست کرده بودم بردم
ما خونه ی پدرم بودیم، مادر همسرم اونطور که شایسته ی مهمان هست رفتار نمیکنن برای همینم من اصلا شام و نهار منزلشون نمیرم البته قهر نیستیم اما ابدا جایی نمیرم که احساس کنم بهم احترام گذاشته نمیشه
ن اصلا خواهرم چ ما بریم چ نریم براشون فرقی ندارن خوشحالم میشن کلا نمیدونم چرا هرچی محبت میکنی بدتر میشن ی بار اگه ناراحت بشی و برخلاف میلیون عمل کنی خود واقعی‌شان رو نشون میدن هرچند از اولش همین بودن ولی من بیخیال و دردم الان بچم بعد الان کسی رو راه نمیدن خونشون
ن اصلا اینجوری نیست بخدا ک بخام دوری کنم برعکس بخاطر بچم که تنهای و افسرده نباشه میرم اینکه خونه مادرشوهرم نمیرم جدیدا علت داره ولی خانوادش رو جاهای دیگه بیشتر میبینم و اینکه محبت زوری رو اصلا نمیخام مگه میشه آدم عاطفه عمه بودن نداشته باشه بعد خاله خوبی باشه این نشانه ببخشید عقده و کمبود هست
