حس میکنم تو زندان ام و نگهبان دارم
برم بیرون و بیام منو میپان
خرید میکنم با ترس و لرز میارمش خونه
الان دوس داشتم ناهار درست کنم زنگ بزنم بابام بیاد ببره برا ظهرشون ولی خوشم نمیاد اینا بفهمن پشت سرم بگن پولای بچه و داداش مارو میده باباش
وااای کلا زیر نظرم
یعنی مهربونترینم که باشن باز خوب نیست
حق داری
واقعا سخته خیلی سخت
خوب چرا باید غذا درست کنی بفرستی برای بابات اینا ؟ حالا اگه نذری باشه یه چیزی
مگه وضع مالی خوبی ندارن بابات اینا؟؟؟
منم تواون حالتم
و حرفاشون به کتفمم نیس
خیلی خودشون خوبن؟؟؟!
من بدبخت۱۲ساله تو عذابم دیگه هیچ کس خونمون نمیاد بخدا نمیادا فقط عیدا اقوامم میان بس که ب احترامی میکنن ۱۰روزپیش چون دیر پدرشوهرم چای خورده بود هرچی فش بود نثار من و خانوادم کرد
بدترین روزای زندگی م زندگی با همین خونواده ی شوهر بود خدا رو شکر دورم ازشون سرویسم کردن
بله خیلی سخت هست ولی شما زیاد به سختیش توجه نکن چون افکارت و روحت باهم درگیر میشن و تنها کسی که از نظر جسمی و روحی آسیب میبینه خودتی بد همسرت ،پس سعی کن ریلکس باشی بجاش جنبه های خوبش و نگاه کنی ،حتما مزایایی خوب داره نشستن اونجا ...
حق داری نباید قبول میکردی بری اونجا ولی حالا که رفتی سعی کن اهمیت ندی بچای اینکه غذا بفرستی خب دعوتشون کن هرکیم هرچی گفت محل نده
