حتی بعد دو سال که هر روز بهش فکر کرد
شبا گریه کرد
روزا منتظر وایستاد
هر جا که رفت اون دید
چیکار کردین
حتما طرف عشقو پارتنر و اینا میتونه نباشه دوست عزیز عضو خانواده یا هر چی
شنیدم اون لحظه ای فراموشش میکنی دیگه نمیخوایش از خیرش میگذری بهش فکر نمیکنی صبحا با خیالش و شبا با فکرش بیدار نمیشین و خوابتون نمیبره دقیقا همون جا میفهمه کی از دست داده و دلش میخواد برگرده و شروع میکنه تماس گرفتن و پیغوم پسغوم فرستادن راسته؟ کسی تجربه ای داره؟