حاجت داشتم خیلی تلاش کردم هر مدل دعا و نمازی هیچی عوض نشد با اینکه کلی خواب دیدم راجبش
الان انقد حالم بد شده چند روزه حاجتم رو رها کردم میگم به درک اصلا نمیخوامش واقعا دیگه برام ارزشی نداره و نمی ارزه
اما از طرفی به شدت ایمانم زیر سوال رفته به شدت به همه چیه این سیستم شک دارم حتی شکی هم نباشه دلم پر ازش و حتی میتونم بگم کینه دارم ازشون با کراهت حتی پا میشم نماز می‌خونم دوست ندارم با اهل بیت حرف بزنم متاسفانه حتی حس تنفر نسبت بهشون پیدا کردم حس میکنم بهم دروغ گفتن
الان چیکار کنم من ...
خودتون میگید که سستی ایمان پیدا کردید باید اعتقادات تون رو قوی تر کنید
چطوری دقیقا؟هر لحظه تو ذهنم اینه انقد گیر بودم اومدن به خواب بهم وعده الکی دادن حالا هیچ خبری هم نیست ازشون !
اینا هیچی
اونی که گفت این همه رحمان و رحیم هست راضی شد اینقدر رنج بکشم که دیگه حاجت هم که بگیرم این دردم یادم نمیره
چرا باید بهشون معتقد بود؟ چطور باید بود؟
من اینجور وقتا میگم الخیر فی ما وقع
اتفاقی که افتاده قطعا آخرش خیره
اگه به نظر ما خیر نیست، دو حالت داره
یا ما خیر رو درست تشخیص ندادیم
یا هنوز آخر ماجرا نیست
باید صبر کنی تا متوجه بشی.. شاید چندسال..
با سلام
ان انسان کان عجولا
توبه و استغفار بهترین راه تقرب است و اما ما صرف واسه برطرف کردن مشکلات مان نباید فکر کنیم اینکه حوائج شما زود برآورده نشد ویا مصلحت نیست شاید خیری در کار است
مصلحت نباشه فقط یه معنی داره
ائمه دروغ میگن عین نقل نبات
استغفارم کردم بی فایدس
خدا خدای بقیس
منو آفریده انگار برای تکمیل ظرفیت
به حدی حالم بده پانیک گرفتم
بهم جنون دست میده
بین همین جنون ها یباره دیدی خودکشی کردم
چون مرگ هم ازش خواستم کاری نمیکنه
اون چیزی که به صلاحت باشه برات اتفاق میوفته
یادت باشه خدا همیشه هست و هیچ وقت بد کسی رو نمیخواد
بهتره دوباره امیدوار باشی و تحمل کنی
هعی
دعا رو قبول ندارم
دنیا معطل دعای ما نیست
چرا طلبکاری؟
مگه کل کائنات و ائمه یه لنگه پا باید وایستن ببینن تو چی میخوای همونو بهت بدن بلکه اعتمادتو بهشون از دست ندی؟
اعتمادی که به منافع وابسته باشه به چه درد میخوره؟
