اصلا نمیدونم چی از این دنیا می‌خوام، گاهی به شدت تحت تأثیر دیگران قرار میگیرم( که البته بیشتر از یکی دو ساعت طول نمی‌کشه) دوباره برمیگردم به تنظیماتم، دلیلش چی می‌تونه باشه؟
مثلا وقتی کسی کاری انجام میده منم دوست دارم انجام بدم که کم نیارم ولی بعد یه ساعت اینا دیگه دلم نمی‌خواد انجام بدم، برمیگردم به نسخه خود واقعیم
نسخه واقعیت دقیقا چیه ک میگی برمیگردم
بیکار و بس هدف؟
قبلا هم اینطوری بودی؟ حال انجام کارای سخت و جدید رو نداری؟
نه اتفاقا نسخه واقعیم خوبه و هدف دار
ببینین من اصلا اهل این نیستم که زیاد از زندگیم و خوش گذرانیام عکس بزارم اینستا و کاملا راضیم از این وضعیت
ولی مثلا دیروز یکی از آشناها تولد آنچنانی گرفته بود و فیلماشو گذاشته بود و من اصلا حسود نیستم و ابن مطمئنم که حس حسادت نیست ولی اون موقع که کلیپهای اینارو میبینم با خودم میگم صد در صد منم این کارو انجام میدم و خودی نشون میدم و کلادلم میخواد بگم منم هستم
اما بعد یکی دو ساعت حسش میپره و دیگه از فکرم خارج میشه و دلم نمی‌خواد مثلا منم اونکارو کنم
منظورم اینه طی اون چند ساعتی که اون حسو دارم اذیت میشم
بین دوراهی موندم تکلیفم با خودم مشخص نیست وقتی کلیپ های دیگرانو میبینم متحول میشم
سعی میکنم رو خودم کار کنم و خیلی بهتر شدم
ولی همش برام سواله که منم لحظه هامو تو اینستا بزارم مثلا ماه بعد تولدمه یا نه؟
چون الان مردم جوری شدن فک میکنن که کسی چون لحظاتشو ب اشتراک نمیزاره حتما لحظه های خوب نداره
و....
می‌دونم احمقانس ولی خب برام مهمه که درموردم این فکرو نکنن
دقیقا مشکل منم هست☹
خب چرا برات مهمه
اتفاقا اصلا کسی بهت فکر نمیکنع باور کن
حرفات مث دخترای ۱۴ ساله هس بیشتر
خدایی زشته 😂💖
بنظر من نذار هیچی تا عادت کنی
کلا نذار
مخصوصا تو ک نظر دیگران برات مهمه دیگ برات استوری اینا مهم میشه بی خیال ببین هدف اصلی زندگی چیه
دنیای بی نهایت بعد دغدغه های ما 😂
درسته
اما این اذیتم می‌کنه که نمیتونم به یه تصمیم واحد برسم
حس بلاتکلیفی مزمن دارم همش.
و خوشیامم اصلا نمیزارم و می‌دونم که نخواهم گذاشت اما یه حسی که نمیتونم دقیق توضیح بدم اذیتم می‌کنه
در واقع مشکلم بیشتر با خودمه که نمیتونم با خودم ب تفاهم برسم
