من ۲۳سالمه شوهرم ۳۳،، ۳سال عروسی کردم، اوایل خیلی مادرشوهرمو دوست داشتم اما کمی بعد ذات کثیفشو نشون داد و به طرز عجیبی متنفر شدم از خانواده شوهرم، زندگیامون در هم امیخته س جوریکه هر روز چشمم تو چشاشونه، وقتی میبینمشون کل وجودم میشه استرس جوریکه تپش قلب میگیرم و حس تنفر از تو چشام مشخصه،، روزیکه شوهرم اومد خاستگاریم با مامان و باباش با اژانس اومدن خونمون هیچی نداشت اما من تو این سه سال نخوردم نپوشیدم تا زندگی جمع کنم، اما چه فایده شوهرم اصلا درکم نمیکنه، نمیتونم شکایت مادرشو پیشش بکنم، حرصم میده امروز صبح دوبار به مرز جنون رفتم پوست کل صورتمو با چنگ کندم، چرا؟ چون شوهرم بلد نیست باهام رفتار کنه همش جبعه مقابلمه، الان حقیقتا خسته شدم نمیکشم دیگه دوست دارم حالم خوب باشه هیچ چیز تو دنیا برام مهم نباشه، چیکار کنم حالم بهترشه، چیکار کنم شوهرم و خانوادش برام مهم نباشن؟؟
نگفت چرا صورتت اینجوریه؟
خب این تیپ شخصیت ها ، حتی در علم روانشناسی جز شخصیت های سخت درمان هستن، ( چون توانایی پذیرش درک مشکلشون رو ندارن ) و همین مواجهه باهاشون مشکله.
هرچی بیشتر باهاش مقابله کنی بدتر میشه، از درون فرو میریزه ولی چون نمیخواد بروز بده و میترسه، بیشتر سلطه گر میشه.
اگه واقعا میخوای ادامه بدی و برات هم کاراش مهم نباشه، اینه که کلا خودت و نظرت رو آنچه دوست داری رو بذاری کنار ، و همه چیز طبق میل و خواسته ی اون پیش بره.
و کم کم اینجوری هویت و شخصیت خودت یادت میره. چه بسا اون باید برات درست و غلط رو تعیین کنه و قدرت تصمیم گیری ازت گرفته میشه.
و اینم بگم ، هیچ وقت نمیشه فهمید چی راضیشون میکنه.
[QUOTE=364623751]خب این تیپ شخصیت ها ، حتی در علم روانشناسی جز شخصیت های سخت درمان هستن، ( چون توانایی پذیرش درک مشکل ...[/QUOTE
میدونی مثلا من عاشق ارایشگری بودم اون متنفر بود از ارایشگری ولی من کار خودمو کردم الان همراهم شده، این نیست بگم تاکییدش رو این باشه کارایی که اون دوست داشته باشه انجام بدم،، اما مثلا قدرت پذیرش اشتباهش رو نداره هی میگه تو داری زندگیمو خراب میکنی در صورتیکه من فقط میخوام حرفمو بشنوه
میدونم چی میگی.
گاهی هم منعطفه.
مورد اینجوری زیاد دیدم.
یه مورد اینکه از یک طرف شاید اجازه بده کاری رو بخوای انجام بدی و از طرفی برای این که کنترل و سلطه از دستش خارج نشه ( اصطلاحأ پرو نشی) نخواهد پذیرفت که پر و بال بده بهت.
اگه حرفت هم بشنوه متوجه نمیشه.
یه مدت رها کن. هرجوری بودی تا الان نباش.
اهمیت نده به کاراش.
آدم خودشیفته یکی از بزرگترین ترس هاش دیده نشدنه.
باز هم من طبق برداشت محدود خودم گفتم.
اگه میخوای مطمئن بشی این تیپ شخصیتی هست ، مقاله و نشانه های این شخصیت رو بخون داخل گوگل .