بدیش اینه باهام حرف نمیزنه
مشکلشو نمیگه
اصلا غم و غصشو تعریف نمیکنه برام
هرچی هم بهش میگم بگو از بس درونگراس نمیگه
رها کردم😄دیگه پذیرفتنش اینطوری
بدی نداره شکر خدا
کلا دلیل اینکه کنارش موندم تا حالا خوبی هاش بوده
بدی ازش به ذهنم نمیاد واقعا
خوبیهاش اینه که خیلی جربزه داره،تلاش میکنه برای زندگیمون،هرچی بخوام برام فراهم میکنه،پدر خیلی خوبی برای بچه هاش هست،اصلا بهم گیر نمیده و با وجود تفاوت زیادمون خیلی خوب با هم کنار میایم،همه جا ازم حمایت میکنه
بدیاشم اینه که زود عصبانی میشه،محبت کلامی کم میکنه و بدیای خانوادمو خیلی بزرگ میبینه و باهاشون کنار نمیاد،مثل الان که باهاشون قهر کرده
اتفاقا به نظرم اینکه مشکلاتش رو نمیگه و تو رو ناراحت نمیکنه از مزایاش محسوب میشه باید خدا رو شکر کنی
شوهر من که مشکلی وجود نداشته باشه هم میاد میگه هست که من بهم بریزم یه چیزو هزار برابر بزرگ میکنه که عصبی بشم و ناراحت
آخه من دوست دارم کمکش کنم
وقتی فشار روشه همش سرفه میکنه از فشار زیاد
هی اصرار میکنم که بابا به من بگو خیر سرم زنتم
ولی هی پنهون میکنه
بحث بهم ریختنم نیست چون من آدم ریلکسیم
بحث اینه که غرور داره الکی الکی
الان بشینیم بدی هاشو مرور کنیم شب ماهم باید قهر بریم
چون اعصابمون تعطیل میشه جنگ راه میندازیم
خوبی هاش بیشتره و دوسش دارم که موندم.بدی هاش اینه زیادی به فکر خانوادشه با اینکه از همه کوچیکتره بیش از حد احساس مسئولیت میکنه و کمک مالی میده.یه خرده مردسالاره .عصبانیت هاش وحشتناکه.اختلاف نظر زیاد داریم تو اعتقادات و سیاست و...
خوبی هاش هم متعهده اهل کاره و مهربونه همه چیز برام فراهم میکنه محبت کلامی و عملی زیاد داره و حامی خوبیه.اهل منت و سرکوفت و اینا نیست.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز