شب پیش عقد دختره بود و یه کلیپ از عقدش گذاشت و نوشت این عشق رسیدن داشت. معلوم بود دوست بودن.
نمیدونم چیش از من بهتر بود که همکارم همش تو سرم میزد که ازت بهتره. جوری کم آوردم که دیگه هیچ ارتباطی رو نمیتونم پیش ببرم. البته که ارتباطی با کسی ندارم ولی خودم از نظر روحی کم آوردم
بچه ها درسته اون دختر قبلا برای این همکارم شاید کلی عشق هدیه کرد اما عشقی که تو شرایط سخت باشه ارزشمندتره.
من باوجود این خونواده، از خودم گذشتم ولی اون دختر خونوادش آزاد بودن
اشکال نداره سخته ولی اتفاقیه ک افتاده
از این به بعد فقط بفکر خودت باش...کار کن پول دربیار خرج خودت کن برو بیرون برو باشگاه برو کتابخونه سعی کن ی مهارتی یاد بگیری نقاشی خیاطی هرچی ک ی کاری انجام بدی چندتا دوست پیدا کن این روزها هم میگذره
یادم میاد چقدر قربون صدقه پسره میرفتم. دیشب دیدم یه نامه قبلا براش نوشته بودم نوشتم که روشنی قلب من، بهونه ی زندگی و خیلی حرفا که از اعماق دلم بود. اون میگفت اون از تو بهتر بود. اما من تنها بودم و این بار اولم بود
دیشب بش گفتم کاش به هم میرسیدیم من گناه داشتم. من نه محبتی از پدر ندیدم نه دلسوزی مادر. نمیگم اون بخواد جبران کنه. نه. ولی بخوام توصیفش کنم تموم عشقی که تو دلم داشتم به اون داشتم هم پدرم بود هم مادر هم داداش و هم خواهر
نمیتونم توصیف کنم
باهمه بدیاش...من پاش موندم
اسی حالا االعان کجاست.؟ چکار میکنه
