در همه جای دنیا همه جور آدم پیدا میشن فقط در زماندهای مختلف نسبت ها به هم می خوره و الا از ۲۰۰ سال پیش هم بوده است و فقط مربوط به دوره
ما نیست، الآن که خواستگار ندارید، ولی خانوادهدهای بومی، با اصالت و اصیل خصوصا پدر و مادر تحصیل کرده، مسجدی ها، هیاتی ها، روضه ای ها، خانم های چادری بچهذهاشون نسبت به سایر اقشار بهتر و سالم ترند البته نسبی و باز هم مطلق نیست، ممکنه تو این قشر ۷۰ درصد بچه هاشون سالم باشند.
نکته بعدی اینه که هر چقدر پسر خوب گیرت بیاد، تضمین گننده سعادت و خوشبختی نیست، مدیریت زندگی و بچه داری مهارت می خواهد که نظام فرزند سالاری بچه ها را خیلی ضعیف و بی مسوولیتدبار آورده است، باید ی شوهر و عشق نسبتا سالک پیدا کنید بعد با کمک همدیگه و خانواده ها و آموزش و کسب تجربه و الگو گیری از خانواده های موفق زندگیتون را بسازید، شوهر خوب کنسروی تو هیچ جای دنیا حتی ژاپن که با اخلاق ترین مردم هستند گیرت نمیاد، پسر اوشین هم نیاز به مهارت آموزی داره، از همه مهم تر انگار نه انگار خدایی هست و به آدم هایی که توکل می کنند و تلاش می کنند برای سعادت و خوشبختی کمک می کنه....
آیه شریفه؛ افوض امری الی الله عندالله بصیر بالعباد
موفق و موید باشید