ببین ازدواج یه مرحله از تکامل انسانه اینکه کسی همراهیت کنه تا به آخر زندگی برسی اینکه بچه بیاری و اون تو رو پدر یا مادر صدا بزنه همین بچه داشتن آدم رو از خامی در میاره البته آدم داریم تا آدم شاید برای همه صدق نکنه
هیچکس بدش نمیاد همراه و همدم داشته باشه مشکل اینجاست که تضاد منافع ایجاد میشه بین زن و مرد و هر دو به جای اینکه حامی هم باشند در حال استثمار همدیگه هستند زن میبینه عمر وجوونیش برای بزرگ شدن بچه ها داره میره کار و شغل نداره شروع میکنه به کندن از شوهر ...مرد میبینه ای وای این زن که مثل مادرش کم توقع در نیومد شروع میکنه زیرآبی رفتن و دست رد زدن به سینه خواسته های زن ...خیلی پیچیده است
اما وقتی زن با فکر بره جلو همه چی درست میشه
اینکه برای همه چی فکر کنه
به این فکر کنه بهتره درآمد داشته باشه
بهتره بچه رو زمانی بیاره که همه جوره آماده باشه
فکر کنه به اینکه فقط از خودش توقع داشته باشه
اینجوری زندگی خوب پیش میره