اسی تو ی ساختمون زندگی کردن به آدم های نرمال احتیاج داره اگه اونا نرمال نیستن یا خودت ظرفیت نداری به هیچ وجه نرو
بیچاره میشی
اگه میتونی تویه ساختمون نرو چون خیلی سخته منم تویه ساختمونم جاریمم اینجاست اون هفته ای دوهفته ای یکبارمیادسرمیزنه اما من همش خونه مادرشوهرمم چون خیلی دلم میگیره،ولی خوردوخوراکمون جداست
داره خب
مثلا اینکه خرج خورد و خوراکتون خیلی کمتره البته اینم قبول دارم که اذییت هاش بیشتره ولی من سعی کردم جوری رفتار کنم که انگار خانم خونه خودمم کسی بخاد کاری کنه از من نظر بخاد تو اون خونه و واقعا هم گاهی اوقات همچین حالتیه اداره خونه رو دوست دارم دست خودم باشه بیشتر اینجوری تسلط بیشتری دارم رو خودم اما خب منم مثل بعضیا با تنهایی بیشتر حال میکنم اما خب با شرایطم کنار اومدم
شاید ماهی یبار برم .نه چه کمکی بکنم مگه اون میاد خونه من کمکم میکنه؟حالا میرم خونش یه ذره تو ظرف شستن و اینا کمک میدم
اماخب بااین حال خیلی باز دخالت هست نمیتونیم از دستشون جایی بریم بیرونی چیزی هی میگه میرین پول خرج میکنین و...
یکسال اول خورد و خوراکمون باهم بود ولی از سال دوم حامله شدم استراحت مطلق شدم همونو بهونه کردم دیگه ماهی یکبار به زور میرفتم خونشون
