سلام دختری ۱۶ ساله هستم صرفا اومدم اینجا با شما دردودل کنم چون واقعا این روزا رفیق با مرام و قابل اعتماد اصن نیست راستس من مدتیه تیک عصبی ولم نمیکنه برای هر چیزی اونقدری عصبی میشم میزنم هر چی دورمه رو میشکونم دوم دبیرستانم و فشار درسا واقعا روم فشار اورده همین چند روز پیش زدم اینه اتاقمم شکستم دیگه اصلن نمیتونم تحمل کنم امیدم به زندگی به زیر صفر رسیده روانشناس و پزشک هم به خاطر دلایلی دیگه از یه جا به بعد نرفتم قرص اعصاب هم توهمی میکنه منم نمیخوام ادمی بشم که بدون قرص دووم نمیاره . بقیه هم میگن خوشی زده زیر دلت یعنی هر کسی از لحاظ مالی مشکل نداشته باشه خوشبخته ؟ تو این سه سال کلی ادم از دست دادم مادربزرگم پارسال فوت کرد از اون موقع تا الان هر وقت یادش میوفتم گریم میگیره دوستامم پارسال دسته جمعی از پشت بهم خنجر زدن امیدم به زندگی زیر صفر خلاصه که زندگی واقعا خستم کرده .
عزیزم فقط به چیزایی که دوست داری فکر کن
خب نگفتی دلیل ناامیدیت چیه؟اینجور که میبینم مشکل خاصی نداری ولی افسرده ای
ببین عزیزم هدف بزار مثلا اینقدر که درست مهمه خب برای درست هدف بزار و غرق هدفت شو با هدفت زندگی کن اینا باعث میشه به چیزای الکی فکر نکنی مثلا مگه قراره همه دوست داشته باشند بنظر زندگی بدون دوست آرامشی داره که هیچکس نداره زندگی در گذر خودت را با آن بچرخان
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز