شدیدا ترس ازدست دادن عزیزانم دارم

من هم

منم

منم خواب دیدم داداش کوچیکم مرده 

خیلی حالم بد شد از خواب پریدم 

آخی خدا نکنه

من هم هم خواب هم تو بیداری فکرم می‌ره که اگر عزیزانمو از دست بدم چیکار میکنم 

طبق تجربه ی زندگی هامون این حقیقت خیلی روشنه که بدون اینکه ما کاری کنیم تموم این عالم با نظم و برنامه دقیق خودش داره جلو میره و هیچ نقصی هم در اون نیست چون همه چیز دست خدایی هست که بینهایت عاشق مخلوقاتشه...فقط کافیه بدون اینکه به چیزی فکر کنید توجه خودتون رو ببرید سمت نَفس کشیدنتون....چه کسی به شما یادآوری می‌کنه تا نفس بکشید؟چه کسی تپیدن قلبتون رو یادآوری می‌کنه بدون اینکه شما کاری کنید؟ چیزی درون شما و خانوادتون هست که مراقب همه چیز هست ...خیالتون راحت....

فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ

تو تَحت نظر و مراقبت کاملِ ما هستی...

آرع تا چند روز کلا حالم بد بود 🥲

خدا رو شکر که سالمه 🥹🥹

انشاالله سالیان سال زیر سایه همدیگه زندگی کنید

واااای از این فکرای روانی کننده  

همیشه از خدا میخام 

پیش مرگ مادرم بشم

اگه واقعا مرگ انتخابی بود من خودم اولین نفر انتخاب میکردم نه به خاطر سختی های این دنیا اتفاقا این دنیا پر از زیبایی و رحمت هست بلکه به خاطر اینکه ما با مرگ فاصلمون با بستگانمون خیلی کمتر میشه و همیشه درکنارشون هستیم و انقدر غرق نور و زیبایی و عشق خواهیم بود که تموم زیبایی های این دنیا در برابرش سَرسوزنی خواهد بود...هیچ انسانی با مرگ  از بین نمیره و کسایی که از دست دادیم فقط جسم که یک لباس هست رو کنار گذاشتن و هنوزم در کنار ما حضور دارند....من خودم پدرم مدتی پیش فوت کرد و این حقیقت برام روشن شد که اصلا مرگی وجود نداره و ما همیشه حضور داریم...از یک دونه ی کوچیک که زیر خاک رشد میکنه و تبدیل به یک درخت سَرسبز میشه و هرسال در بهار شکوفه میده میشه فهمید که هیچ چیزی در این دنیا از بین نمیره و هیچ اشتباه و نقصی هم توی این عالَم نیست....وجودِ ما بینهایت هست و همیشه در لطف و عشق زندگی خواهیم کرد چون این جسم ما فقط یک لباس هست که با مرگ هم ما ادامه ی زندگیمون رو خواهیم داشت و اَصلا مرگی وجود نداره و عالمی بالاتر و زیباتر از این دنیا وجود داره که طبق تجربمون خیلی ساده میشه به این حقیقت پِی برد...ما همیشه در زندگی مرگ که همون به معنی ترک هست رو تجربه میکنیم یعنی مرگ هست که ما به مرحله بالاتر بریم...مثل ترک کودکی و ترک نوجوانی و جوانی که بالاتر میریم و مثلا اگه کسی بگه من کلاس هشتم رو ترک نمیکنم اصلا نمیتونه بره مرحله بالاتر....ما وقتی به چیزی عادت میکنیم دیگه تصور غیر از اون عادت برامون سخته....مثل کسی که مواد میکشه بهش بگید به جای مواد میشه چیزهای مقوی و بهتری خورد باور نمیکنه....واسه همین هم ما که عادت کردیم به دنیا اگه بگن ما بینهایت هستیم و عالمی بالاتر هست باور نمیکنیم چون عادت کردیم به این شرایط درصورتی که قطعا و قطعا عالم بینهایت وجود داره چون ما وجودمون بینهایته...

قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ
بگو: همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده اش می کند، و او به هر چیزی داناست...