ازدواج بامردی که گریه میکنه

خب قبلش درمان کنم بهتر نیست؟

منی که موقعیت ازدواج با یه آدم سالم رو دارم و صد البته علمی هم برای درمان این بیماران ندارم چرا باید این افراد انتظار فدا کردن خودم براشون رو داشته باشن؟

والا که عاقلی

متاسفانه جامعه به بیماران روحی روانی یه مدل دیگه نگاه می‌کنه من روانپزشک رفته بودم خانمه به منشی التماس میکرد اگه نامزدش اومد چیزی پرسید اطلاعات خانمه رو درباره ی قرص خوردن نگه

منظور من اینه ایشون هنوز ازدواج نکرده با اون آقا و مطمینا ریشه این مشکلات به بچگیشو خانواده اون آقا برمیگرده و اصلا این خانم دخیل نبوده چرا باید خودشو نابود کنه؟

ولی وقتی با کسی زندگی می‌کنی و گرفتار مشکلات روحی روانی میشه باید خودت کمکش کنی درمانش کنه ولی قرار نیست مشکلات روانی بقیه رو هم ما درمان کنیم وقتی موقعیت ارتباط با آدم سالم رو داریم که؟